Sentiment

Toch maar weer even wat op mijn blog zetten. Afgelopen weekend ben ik voorzichtig begonnen met verhuizen. Ik heb alle losse troep van de week al in dozen gedaan en oude rommel weggegooid. Wat kan een mens toch veel verzamelen in een paar jaar (cliché). Ook al woon je dan klein, dan nog kun je héél veel spullen kwijt. Anyway, mijn vader en broer hebben me vrijdag geholpen. We hebben eerst de vloerbedekking gelegd. Dat leek een ramp te worden, aangezien de oude vloerbedekking vastgelijmd lag en de nieuwe dus heel erg ging bobbelen. Later bleek dat de oude laag toch niet helemaal vast lag, dus die hebben we er met grof geweld uitgehaald. Toen lag het nieuwe tapijt een stuk mooier en konden we er meubels op zetten. In één volgeladen kar hebben we zo ongeveer de helft van mijn meubels overgebracht. Toen ook nog een lamp opgehangen en alle boutjes, moertjes en schroefjes van mijn nieuwe kledingkast gesorteerd. Die gaan we morgen in elkaar zetten (hoop ik). Oh, van verven is trouwens geen sprake meer. 't Ziet er allemaal eigenlijk wel prima uit. Ik bedacht me dat het me alleen maar een berg geld gaat kosten en het over twee jaar toch tegen de vlakte gegooid word. Ben ik dan helemaal gek geworden? Niet dus. 't Is zoals het is en met alle mijn meubels erin is dat prima. Bij de Ikea een paar mooie lampen gekocht die de boel nog wat opleuken, net als een nieuwe grandfoulard en een mooi groot kussen. That 'll do.

Best vreemd trouwens om nu in een bijna lege kamer te slapen. Alle leuke spullen zijn er weg en het is nu een kaal zootje. Ik zie er eigenlijk best tegenop om er echt weg te gaan. Volgens mij ben ik veel sentimenteler dan ik tot nu toe heb willen toegeven... 't Is gewoon bijna zes jaar mijn thuis geweest. Ik had maar twee huizen: bij mijn ouders in Noord-Holland (waar ik al vanaf mijn geboorte woonde) en deze kamer in Ede. Best vreemd om er dan nu eentje achter te laten en er nooit weer terug te komen. Het waren goede jaren, maar nu zijn ze voorbij. De sfeer in de Villa is toch al niet meer wat het geweest is, dus daar hoef ik niet over te treuren. Ik denk alleen met weemoed terug aan de tijden dat het wel heel gezellig was.

Ik heb twee jaar geleden ofzo, samen met Aafke een Wall of Fame gemaakt. Een hele muur vol met plaatjes van celebrities. Voornamelijk filmsterren. Het was onze grote trots en dat is het eigenlijk tot op heden. En ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om 'm te laten hangen en aan de vernieling over te geven. Daarom ben ik begonnen om met veel zorg alle plaatjes eraf te halen. Die verhuizen dus mee en in mijn nieuwe huis hang ik ze weer op. De minder mooie plaatjes haal ik eruit en ik voeg er een paar nieuwe aan toe. Ik moet nog even een plek bedenken. Misschien ergens in het halletje, maar ik weet niet of mijn husigenootje het wel net zo kan waarderen. Zo niet, dan maak ik mijn slaapkamermuur tot mijn nieuwe Wall of Fame. We'll see.

Goed, genoeg voor nu. Ik ben aan 't werk... Dag!