Donder en bliksem

Hebben jullie ook zo genoten van het onweer dit weekend? Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar ik hou wel van onweer. Eerst is er de lucht die een aparte kleur krijgt. Soms loodgrijs, soms een beetje gelig. Vervolgens gaat het hard waaien en soms zie je de wolken onheilspellend op je af rollen. Vervolgens wordt alles stil, je hoort geen enkel vogeltje meer fluiten. En dan begint het (meestal) te regenen en te flitsen en hoor je de donder. Soms nog in de verte, maar al snel komt het dichterbij. Net zoals gisteren: eerst was het nog ver, maar het kwam steeds dichterbij. Ik lag al in bed en had mijn raam wijd open staan. Ik gluurde onder mijn gordijn door naar buiten en probeerde de flitsen te zien. Op een gegeven moment flitste het bijna continu en rommelde het ook maar door. Het begon zachtjes, kwam tot een harde uitbarsting die de grond deed trillen en rolde vervolgens door de lucht weg, waar ik het in de verte weer even harder hoorde worden. Ik word er altijd stil van. Ik vind het fascinerend en raak onder de indruk. Het is zo'n bijzonder verschijnsel! Mijn moeder zei vroeger altijd dat God dan sprak en ergens heb ik dat gevoel nog steeds. Inmiddels weet ik ook de wetenschappelijke verklaring, maar nog steeds heb ik een soort ontzag voor de donder, toch met het idee dat het God is die spreekt. En inderdaad staat er op diverse plekken in de bijbel dat God's stem klinkt als de donder. In Job bijvoorbeeld: 'Dan horen we zijn donder bulderen, zo is het geluid van zijn majesteitelijke stem, en doet hij eenmaal van zich spreken, dan laat hij steeds meer bliksems volgen.' Wie kan daar nou niet van onder de indruk zijn?