Emotionele achtbaan en rare dansjes

Een emotionele achtbaan is wat sterk uitgedrukt, maar vandaag is een rare dag. De dag begon heerlijk vanwege de wetenschap dat ik vakantie heb. Dat op zich is al een beetje dubbel, want officieel ben ik werkeloos. Vorige week rondde ik mijn baan bij Diverse City af. Ontzettend jammer, want het was heel gaaf en het zijn erg leuke mensen daar in Rotterdam. Toch een heerlijk begin van de dag, want een paar weken vakantie is natuurlijk nooit verkeerd. Tegelijk was er iets van spanning, want ik kon elk moment een telefoontje verwachten van Youth for Christ over mijn sollicitatie van vorige week. Toen had ik een gesprek in de tweede ronde en ik was zelf erg tevreden over hoe het ging. Ik maakte een serieuze kans. En inderdaad, rond half elf ging mijn telefoon en was het YfC. Helaas, ik was het niet geworden. De andere kandidaat had net wat concretere ideeën. Het was nipt en een hele moeilijke keus, maar ze hadden toch voor de andere kandidaat gekozen. Balen! Daar ging mijn mooie vakantiedag. Ik had zo gehoopt op deze baan. De functie was leuk, de mensen waren leuk, de locatie was leuk, en ook leuk: dan had ik echt een maand vakantie gehad, zonder dat ik me zorgen hoefde te maken over sollicitaties. Met dat ene telefoontje viel die droom dus in duigen. Balen! Aan de andere kant ben ik er nuchter over. Ik vertrouw erop dat God me op de juiste plek zet en Hij heeft dus blijkbaar een ander plekje voor me in gedachten. Ik heb hard mijn best gedaan en meer kan ik niet doen. Veel tijd om er over na te denken had ik trouwens toch niet, want ik had weer een rijles. En dat was weer erg leuk, want het ging heel goed. Ik heb er erg veel lol in, het einde komt in zicht nu mijn instructeur het voorzichtig over mijn examen heeft en bovendien was ik aan het eind best een beetje trots op mezelf. Voor het eerst is de motor geen één keer uitgevallen. Aangezien dit al de 19e les was (x 2 uur) mag ik eigenlijk niet trots zijn, maar toch... Zojuist heb ik zelfs een raar dansje op mijn kamer gedaan. Alle energie moest er uit denk ik, want op één van de nieuwe nummers van Coldplay deed ik een Footloose-achtig dansje (weet ik ook alleen maar van Will&Grace...). In ieder geval heel vreemd en zeker niet bestemd voor het grote publiek. Alleen, zoals hier, als een vage omschrijving ;-) 

Fijn, ik heb vakantie!