Ditjes en datjes

Omdat ik de afgelopen dagen vooral veel gewerkt heb een keer geen bericht over mijn bezigheden. Gewoon wat weetjes en eigenaardigheden van mijn wel en wee:

Op alleen mijn benen heb ik al ruim twintig muggenbulten. Vannacht heb ik er zelfs beroerd van geslapen., dus ik moet gauw ergens iets als Prrrikweg zien te halen.

In de afgelopen week ben ik verhuisd naar mijn barrak. En het is hier warmer dan in het Pilon huis. Mijn buren menen dat het door hun warmte komt ;-). Paars en roze voeren opnieuw de boventoon en ook de Wall of Fame is weer in volle glorie te bewonderen. Foto's volgen gauw.

Het stikt in Nes Ammim van de poezen en katten. We voeren ze elke ochtend en sterilliseren ze ook... Mr. Nielson is de 'huiskat' van de Nine Doors.

Ook al zijn we hier een kleine en hechte gemeenschap, het is misschien beter om een beetje afstand te houden de komende dagen. Er zijn al twee mensen met griepverschijnselen en een derde met een fikse verkoudheid.

Er zijn hier regelmatig harde knallen te horen in de omgeving. Vermoedelijk militaire oefeningen. De ramen trillen dan in de sponningen. Soms hoor je geen knal, maar trillen de ramen wel opeens. Freaky! Wanneer het ook nog onweert kan ik soms moeilijk onderscheiden of het de donder is of een militaire oefening.

Ik heb van de week mijn eerste kledingaankoop in Israël gedaan: een warm capuchonvest, die van binnen gevoerd is met zo'n überzacht knuffelstofje. Lekker warm voor 's avonds

's Morgens en 's avonds hebben we hier een broodbuffet. 's Middags eten we warm. Omdat het broodbuffet vaak hetzelfde is, is het een uitdaging om te varieren. Ik eet veel kwark met cornflakes/muesli en jam.

Sommige werkdagen zijn erg lang. Zo heb ik gisteren 12,75 uur gewerkt. Doe ik dan ook een beetje zelf moet ik toegeven. Aan het eind van zo'n dag heb ik pijnlijke voeten en zodra ik ga zitten kriebelen ze heel erg.

Ik weet het melk- en vleesbestek en servies goed uit elkaar te houden in de dining hall. Gelukkig is dat duidelijk apart gezet in de keuken, dus ik heb nog geen vergissingen gemaakt.

Afgelopen vrijdag werkte ik op shabbat in de dining hall. Dat is een feestje! Gezinnen zingen en klappen voor en na het eten. Hele leuke sfeer.

Israëli's zijn erg vriendelijk, maar maken er echt een zootje van aan tafel. Ze pakken heel veel eten, maar laten bijzonder veel staan. De Duitsers daarentegen eten keurig hun bord leeg en vragen zelfs waar de afwas heen gebracht mag worden.

De verschillende nationaliteiten hebben ook hun eigen eetgewoonten. Komkommer, tomaat, olijf en paprika gaan er bij de Israëli's prima in 's morgens. Ze drinken ook heel veel melk in hun koffie. De Europeanen moeten niet zo veel van hebben van al die groentes en drinken juist heel veel koffie. En Mustafa (één van de koks) maakte gisteren speciaal voor de Duitsers een appel-walnoot-kaneel salade, omdat 'de europeanen heel erg van appels en ander fruit houden'. En dan ben ik echt een Europeaan, wat bovenstaande salade gaat er bij mij heel goed in ;-)

Op shabbat werken sommige dingen net even anders: zo heeft de koffiemachine een speciale hendel, wordt de verwarming van het buffet via een timer geregeld, zijn warmhoudkaarsen eigenlijk niet toegestaan (we schipperen soms een beetje, want koud eten is ook niks natuurlijk) en worden het tosti-apparaat en broodrooster niet gebruikt. Je moet het even weten...

Het is fijn om langere tijd achter elkaar in de dining hall te werken. Ik begin een systeem te krijgen in hoe ik de boel opruim en klaarmaak voor de volgende ronde. Het wordt al een beetje mijn toko, dus ik zie dat 'hoofd dining hall' wel zitten.

Ik leer de Israëlische hitsongs al een beetje kennen. Meeneuriën lukt al, nog even en ik kan meezingen :-D

In de week van 22 februari heb ik vier dagen aaneengesloten vrij. Dan wil ik een tripje plannen. Binnenkort concretere plannen maken.

Die spierballen komen er zeker wel. Tijdens mijn verhuizing mocht ik een kijkje nemen in de oude troep voorraad (zie het als een gratis kringloopwinkel) en daar vond ik gewichten. Ben nu heel trouw elke dag een paar keer mijn spierballen aan het kweken. Kijken hoe lang ik het volhou. Bovendien ben ik natuurlijk al heel sterk en schuif ik grote metalen kasten zelf aan de kant. Miss independent zit diep in me ;-)

Vorige week heb ik gekeken voor een fiets. Een hele leuke knalroze variant gezien voor 550 shekel (zeg 100 euro). Heeft alleen geen versnellingen en dat is hier wel makkelijk. Voor 1200 shekel heb ik de fiets met versnellingen maar dat is eigenlijk boven mijn budget. Heb dus nog niet besloten wat ik doe.

Vandaag ben ik dag vrij. Morgen weer werken in de dining hall en daarna ga ik voor het eerst in de keuken helpen: groenten snijden. Afgelopen zondag heb ik een middag bij de vaatwasser gewerkt.

Vandaag is het mooi, zonnig weer, dus daar ga ik van genieten. De komende dagen wordt het weer kouder.

Als ik terug kom ben ik een multitalent: schoonmaken, bloemschikken, serveren, afwassen en groenten snijden wisselen elkaar hier in hoog tempo af.

Mijn handen worden steeds ruwer van al het schoonmaken. In de dishwashing werkte ik met zo'n stalen schuursponsje, dus ik had allemaal losse velletjes aan mijn vingers. Straks heb ik mama-handen :-)

Ik mis een stel gympen. Gelukkig heb ik die al klaargezet voor mijn ouders om mee te nemen, maar misschien moet ik die toch eerder over laten komen. Ik heb alleen mijn zwarte ballerina's (waar ik op werk en die inmiddels al blaren hebben veroorzaakt) of mijn bergschoenen. Gevolg is dat ik vooral op mijn teenslippers loop. Waar ik trouwens ook het lekkerst op werk. Alleen dat staat niet echt netjes in de dining hall.

Ik ben heel blij met alle muziek die ik heb meegenomen op mijn laptop. Luister het bijna continu als ik op mijn kamer ben.

Geen last meer van heimwee. Ik heb het erg gezellig hier met de andere vrijwilligers. Veel leuke grappen, maar ook goede gesprekken tot middernacht.

Internet werkt hier in de Nine Doors minder goed dan in het Pilon huis. Gelukkig lukt het tot nu toe wel om te Skypen. We'll be in touch!