Wednesday, August 30, 2006

Dag...


...lieve collega's.

Het zal nooit meer hetzelfde zijn op mijn werk. Drie hele leuke collega's verlaten ons. Dag Kristel, dag Rob, dag Marnix. Kom nog eens terug voor het voetballen!

Snik...

Wednesday, August 23, 2006

Inimini-vakantie

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik ben gisteren begonnen met een nieuw tv-programma. En wat doe ik? Tijdschriften lezen over eten en koken! Het voelt helemaal niet als werk. Martha zegt net: 'ik denk de hele tijd dat ik aan de slag moet. Maar oh! Wacht! Dat doe ik al!!' Ik krijg wel snel honger van al die lekkere recepten... Nog even en dan gaan we weer lunchen. Hmmmm...

Vorige week heb ik overigens nog een kleine vakantie gehad. Ik was vanaf woensdag vrij en ben van donderdag tot en met zaterdag naar het Flevo Festival geweest. Samen met mijn broer Ruben. Het festival is nu al acht jaar vaste prik in de zomer en elk jaar geniet ik er weer van. Uiteraard is de ene keer leuker dan de ander, maar ik vind de sfeer zo lekker. Niets moet, alles mag. Er komen nog geen tienduizend mensen denk ik, dus het is niet te groots. Leuke combi van muziek, theater, sprekers en winkeltjes. En dit jaar hadden we een voordeeltje, want we mochten met de auto het terrein op. Hoefden we dus geen kilometer met onze bagage te sjouwen. En we waren heel vroeg, dus we konden onze tent vlak bij het festivalterrein zetten. We waren helemaal gelukkig, want we stonden ook nog een naast het (verharde) pad, dus we hoefden geen moddertrektochten te vrezen. De eerste nacht werd ons enthousiasme echter al ernstig getemperd. Een stel lollige pubers liep al duwend en trekkend langs onze tent en één van die luitjes belande met zijn/haar gat op onze tent. We hadden hierdoor spontaan een extra deur in de voortent. De hele zijkant was opengescheurd. Toen ik heel hard HE riep, renden ze lachend weg. GRRRRRRR! Ik kookte van woede! Gelukkig regende het niet heel hard, maar we moesten de spulletjes wel verplaatsen naar de andere kant van de voortent. Met knijpers hebben we het gat enigszins weten te 'dichten'. Die lieten het overdag overigens afweten door de wind. We hebben de boel toen dus dichtgeplacht met vuilniszakken en tape.

Dachten we dat we zo alles wel gehad hadden, gaat er de volgende nacht iemand op onze tent plassen!!! Welke idioot doet nou zoiets? Op welk festival waren we eigenlijk??? Stelletje ransapen! We waren echt heel kwaad, maar ook nu renden ze weer lachend weg. So much for the tent. We hebben geen moeite meer gedaan om 'm op te ruimen, maar hebben met stift op het doek geschreven 'wil degene die op onze tent heeft geplast ook zo vriendelijk zijn om 'm op te ruimen?' Ik gok dat de organisatie er uiteindelijk voor op heeft moeten draaien, maar wij waren er goed klaar mee!

Ondanks dit alles wel genoten hoor! Vooral van Luna Halo. Wat een fantastische band is dat. Ik kende ze al langer, heb ook een cd, maar de show die ze nu neerzetten was echt geweldig. Het ene lekkere nummer na de ander. Muziek en zang vanuit de tenen. Echt boven verwachting goed! Verder erg enthousiast over Winterbirds, Andy Hunter en All Star United. The Violet Burning viel me dit jaar een beetje tegen. Ze waren niet compleet, dus dat breekt (wat mij beteft) de show een beetje af. Volgende keer beter. De nieuwe cd is er niet minder om... Tot volgend jaar Flevo!

Friday, August 04, 2006

Moe maar voldaan

Oh, wat verlang ik naar mijn weekend. De afgelopen week was zwaar. Ik moest in mijn eentje een programma voorbereiden. Martha is namelijk lekker op vakantie in India en Nepal en Irene was in Spanje om één van de afleveringen van ZomerZin op te nemen. We waren al opgestart met Zwitserland, maar het moest nu tot een einde gebracht worden. En dat was nog best veel werk. Ik besefte opeens hoe heerlijk het is om collega's te hebben. In je eentje is het saai en een stuk lastiger! Het was keihard werken, maar het is dan ook wel gelukt. Maandag de puntjes op de i en dan doorstomen naar het volgende programma.

Maar eerst weekend... :)