Thursday, November 30, 2006

Hmmmm...Morrison


OH!! Wat maakt deze man een fantastische muziek! Ik zit hier als een echte Stevie Wonder met mijn neus in de lucht gestoken heen en weer te bewegen. Heerlijk!

Mocht iemand me nog spontaan een cadeautje willen geven... :)

Snelheidsduiveltjes


Wauw! Karten is echt cool! Gisteren hadden we ons bedrijfsuitje en we gingen karten. Daar stond ik niet meteen bij te juichen, want de enige keer dat ik gekart heb ging mijn kart heel sloom en was er dus niet zoveel aan. Toen we aankwamen bij de kartbaan zag het er ook niet echt geweldig uit. Zo'n donker, rokerig complex waar de autoluchten je tegemoet kwamen. Echt zo'n (no offense) mannenplek. Na de instructies mochten we ons in een pak heisen en een helm opzetten. En op het moment dat ik in die kart stapte had ik er zin in. Lekker laag bij de grond, je voet op het gaspedaal, stuur ik je handen. Bring on the action! Heerlijk om door de bocht te scheuren. Zó hard dat je je gewicht voelt verschuiven en je bijna aan je stuur hangt. Het eerste rondje ben je nog wat voorzichtig, maar het wordt steeds leuker. Zeker als je iemand inhaalt. Dan komt er zo'n gemene grijns op mijn gezicht en wordt het gewoon een sport om iemand achter me te laten. Helaas zat het er na 12 minuten alweer op. Wat een kick! Wat een adrenaline! 'Ik wil mijn rijbewijs', was het eerste dat ik riep. Niet dat ik zo op de normale weg mag rijden, maar toch... gelukkig mochten we een half uurtje later nog een keer. Nog leuker! Nog sneller! Zo snel dat je te laat bent om op je voorganger te reageren. En blijkbaar was ik niet de enige, want aan het eind kregen we van de organisatie te horen dat ze nog nooit zoveel ongelukken in een finale hadden gezien. Toch een record gevestigd :) Gauw nog een keer, maar dan moeten we eerst even alle blauwe plekken laten wegtrekken... Je moet er wat voor overhebben.

Monday, November 27, 2006

Doorzetting veroudering

En als ik het dan toch over ouderdomskwalen heb, dan kan ik natuurlijk niet onvermeld laten dat ik vandaag heb toegezegd nog twee maanden bij mijn huidige werkgever te blijven om een programma te maken voor ouderenomroep MAX.

Jullie geloven me vast niet als ik zeg dat het stom toeval is...

Friday, November 17, 2006

Ouderdomskwalen

Jaja, de aftakeling is begonnen. Het is al even bezig, maar dit is natuurlijk niet iets dat je meteen aan de grote klok hangt. Inmiddels heb ik het voor mezelf al aardig geaccepteerd, dus ik durf er nu wel mee in de openbaarheid te komen. Allereerst (ja, het is meer dan één ding...): ik begin grijs te worden. Mijn eerste grijze haar ontdekte ik een paar weken voor mijn 23ste verjaardag. Veel te vroeg natuurlijk. Geschokt stond ik naar mezelf te kijken in de spiegel, de grijze haar tussen mijn vingers geklemd. De reclame van Achmea speelde in mijn gedachten. Ik bevond me namelijk in exact dezelfde situatie: ouderdomsperikelen flitsten door mijn hoofd! Als een soort aap begon ik mijn hoofd te vlooien en tot mijn grote schrik was het er niet maar één. Ik vond er nog drie! Haren verven zou dus niet meer voor de leuk zijn. Het is nu pure noodzaak.

Vervolgens (als je jezelf dan toch bestudeert in de spiegel) viel me op dat ik fijne lijntjes onder mijn ogen krijg. Ik lach erg veel en na 23 jaren begint zich daarvan een afdruk in mijn gezicht te zetten. DNAge crème gaat me toch nog echt te ver, maar ik verlies beetje bij beetje mijn jeugdige gezichtje.

En alsof dat nog eens geaccentueerd moet worden, moet ik ook aan een bril! Ik was er altijd heilig van overtuigd dat ik de beste ogen van mijn familie had (nu ben ik ook de jongste, dus zo verwonderlijk is dat misschien niet), maar sinds ik werk zijn mijn ogen ernstig achteruit gegaan. Ik zit de hele dag achter de computer en dat heeft mijn ogen geen goed gedaan. Prikkende ogen, zwevende letters en lichte hoofdpijn aan het eind van de dag. Twee weken geleden heb ik mijn ogen dus op laten meten en daaruit bleek dat een brilletje me goed zou doen. De letters van de Blokker aan de overkant van de winkelstraat waren een stuk helderder met dat gekke pasbrilletje op. Met veel moeite een montuur uitgekozen en over een weekje ben ik waarschijnlijk een fulltime brildrager. Vreemd idee, maar ik moet er maar wennen.

Laten we maar hopen dat met de leeftijd ook veel wijsheid komt. Dan is het niet alleen maar kommer en kwel.

By the way: vrees niet, mijn bril is een stuk subtieler :)

Tuesday, November 14, 2006

God is goed

Wow, het afgelopen weekend was echt heel gaaf. Ik ben naar een weekend van Ronduit geweest in Dalfsen. Een weekend waar we met ongeveer 400 jongeren bij elkaar komen om elkaar, maar vooral God te ontmoeten. En dat deden we! In de studies liet God ons zien dat Hij van ons houdt, dat Hij ons niet veroordeelt, dat we Zijn kinderen zijn en dat Hij met ons wil wandelen en ons wil onderwijzen. Zijn genade is zo groot, dat we niet zelf hoeven te ploeteren om bij Hem te mogen komen. Jezus heeft er voor gezorgd dat we gewoon bij Gods hart mogen komen en dat Hij ons met open armen ontvangt. Heerlijk!! Het was heftig, het was confronterend, het was geruststellend en het was Kingsize! God is nog veel groter en liefdevoller dan ik ooit had gedacht! Zo gaaf dat ik dan Zijn kind mag zijn!!